Autorytet lokalnego kościoła

Kościół jest nazywany ciałem Chrystusa, więc reprezentuje Go na ziemi. Każda lokalna wspólnota jest ambasadą Królestwa Bożego. To wielki przywilej i odpowiedzialność, która spoczywa na każdym członku tej wspólnoty. Nie zostaliśmy jednak zostawieni sami z tym wielkim zadaniem. Jezus obiecał, że będzie ze swoim Kościołem po wszystkie dni aż do skończenia świata. Posłał też Ducha Świętego, który działa w każdej nawróconej osobie. Nie robi tego tylko dla jej indywidualnej korzyści, ale dla zbudowania innych członków. Służba kościoła jest więc wspólnym działaniem całej wspólnoty. Otrzymała ona do tego autorytet Pana Jezusa. Prowadzona jest przez Ducha Świętego. A przewodzą w tym starsi, którzy wyposażają pozostałych do ich służby.

W związku z tym każdy członek zboru ma swoją niemałą odpowiedzialność. Nie możemy się jej zrzekać, zrzucając odpowiedzialność na innych. Na przykład na wybranych w kościele przywódców. Każdy członek lokalnego kościoła jest nie tylko odpowiedzialny za głoszenie ewangelii przez siebie. Jest też współodpowiedzialny za to, czy zbór będzie kontynuował wierne głoszenie ewangelii. Jest to współodpowiedzialność zarówno za to, czego kościół naucza, jak i za to, czy jego członkowie są temu wierni. Każdy członek kościoła powinien weryfikować nauczanie i reagować na grzech w kościele. Każdy ma inne możliwości wpływu na nauczanie czy na pozostałych członków, ale każdemu Bóg wyznaczył jakąś rolę. Jeśli zaniedbujemy naszą rolę, traci na tym cały kościół.

Co oznacza członkostwo?

By realizować swoją odpowiedzialność, każdy chrześcijanin powinien być częścią lokalnego kościoła. Członkostwo nie jest zapisaniem się do instytucji, członkostwo to bycie członkami jedni drugich (Rzymian 12:5).

• rozpoznanie nawrócenia danej osoby

  Kościół nie sprawia, że ktoś staje się nawrócony. Kościół rozpoznaje to nawrócenie. Podobnie jak sąd, który wydaje werdykt w oparciu o istniejące prawo. Taki werdykt nie zmienia rzeczywistości, tylko ją ocenia. Natomiast kościół otrzymał od Jezusa autorytet związywania i rozwiązywania (Mateusza 18:18), na podstawie którego uznaje, że ktoś jest nawrócony (Dzieje Apostolskie 16:15) lub wciąż trwa w swoich grzechach (Dzieje Apostolskie 8:21-23, 1 Koryntian 5:4-5). Ta ocena opiera się więc na wyznaniu wiary i świadectwie życia tej osoby.

• realizowanie wielkiego nakazu misyjnego

  To w lokalnym kościele odbywa się czynienie uczniami przez chrzest i nauczanie przestrzegania wszystkiego, co Jezus przykazał (Mateusza 28:20). Wiele nowotestamentowych poleceń mówi o powinności jednych wobec drugich w kościele, dlatego wielki nakaz misyjny realizowany jest przez lokalne kościoły

• służenie jedni drugim

  Każdy chrześcijanin powołany jest do troski o kościół, czyli o braci i siostry, z którymi ten kościół tworzy. W tym celu Bóg dał każdemu Ducha Świętego, żeby służyć dla wspólnej korzyści (1 Koryntian 12:7). Żaden chrześcijanin nie może powiedzieć, że nie potrzebuje pozostałych członków ani że on sam nie jest potrzebny (1 Koryntian 12:12-27).

• poddanie uczniostwa pod autorytet kościoła

  To członkowie lokalnego kościoła mają odpowiedzialność za duchowy wzrost jego członków. Mają pouczać jedni drugich (Rzymian 15:14), napominać niesfornych, pocieszać bojaźliwych i podtrzymywać słabych (1 Tesaloniczan 5:14). W sytuacji trwania w grzechu bez upamiętania członkowie kościoła powinni wezwać do zmiany postawy (Mateusza 18:15-18), a w ostateczności usunąć członka spośród siebie (1 Koryntian 5:5, 12-13). Kościół w Koryncie robił to większością głosów (2 Koryntian 2:6). Musiała być więc znana liczba osób, które stanowiły ten kościół. Było też wiadomo, kto jest jego częścią, a kto nie jest.

• określenie odpowiedzialności starszych za członków zboru

  Przywódcy lokalnego kościoła muszą wiedzieć, za kogo odpowiadają (Dzieje Apostolskie 20:28, Hebrajczyków 13:17). Nie są odpowiedzialni za każdą osobę, która po prostu przychodzi na spotkania kościoła.

Jak stać się członkiem Zboru „Źródło Życia”?

Przyjęcie do zboru następuje podczas Konferencji Zboru, na której członkowie przyjmują kandydata na członka.

Kandydat:

• wypełnia formularz członkowski dostępny u Rady Zboru,
• rozmawia z przedstawicielem Rady Zboru, który wprowadza w temat członkostwa i zapoznaje kandydata z Wyznaniem Wiary,
• jeśli zgadza się z Wyznaniem Wiary, przedstawia historię swojego nawrócenia na spotkaniu członkowskim, a członkowie kościoła wyrażają chęć przyjęcia kandydata do zboru przez głosowanie,
• jeśli nie był jeszcze ochrzczony, organizowany jest chrzest, który oficjalnie włącza osobę do wspólnoty kościoła.